hvheh

Het Verleden Heeft een Huis

RESEARCH PROJECT | 2019 - 2020

Een complexe verstrengeling van herinneren en vergeten, van bewuste verloochening en onbewuste onwetendheid en van moedwillige maar ook onopzettelijke ontkenning.

Het afgelopen decennium is de aandacht voor het koloniale verleden en de slavernijgeschiedenis van Nederland sterk toegenomen, voor een steeds breder publiek. In musea, publicaties en het publieke debat worden deze geschiedenissen steeds vaker bevraagd. Veel van deze discussies houden zich bezig met de publieke ‘ruimte’, met monumenten en symbolen zoals de Gouden Koets of met tradities en exposities in musea. Met het project Het verleden heeft een huis verleggen we de focus juist naar de intimiteit van het eigen huis en de sporen van het slavernij en koloniale verleden die daarin aanwezig zijn, verankerd in alledaagse maar ook in bijzondere voorwerpen en praktijken. Zo hopen we persoonlijke verhalen te ontdekken en via deze verhalen het slavernijverleden en de koloniale geschiedenis op een intieme, herkenbare manier, uit te lichten.

Deze sporen en erfenissen laten ons zien dat deze geschiedenissen nooit ver weg zijn, dat ze onderdeel zijn van al onze levens en niet alleen van die van de ‘ander’. Met welke beelden, herinneringen en sporen van het slavernij en koloniale verleden ben jij opgegroeid? We zijn met name geïnteresseerd in de persoonlijke herinneringen en familiegeschiedenissen die verbonden zijn aan objecten, foto’s, sieraden, kleding en persoonlijke archieven en die door hun, soms onverwachte herkenbaarheid en alledaagsheid, kunnen helpen bij het herdenken en realiseren van onze persoonlijke en nationale connectie met dit verleden.

Welke verhalen werden er verteld in de huiselijke kring of in de kerk? Hebben er wellicht familieleden in de koloniën gewoond tijdens de koloniale periode? Bestaat een deel van je erfenis uit foto’s, dagboeken, speelgoed of schilderijen van voorouders die in deze periode leefden in bijvoorbeeld Suriname, de Nederlandse Caribische eilanden of Indonesië?

In vijf videoportretten, twee workshops en een publiek evenement gaan we in op de complexe verstrengeling van herinneren en vergeten door persoonlijke verhalen over objecten uit te lichten.

De videoportretten zijn tezijnertijd allemaal te vinden op ons youtube channel

Praktische informatie

Opdrachtgever : Wayne Modest

Namens : Landelijk Netwerk Slavernijverleden = Nationaal Museum van Wereldculturen, (NiNSEE, Bijlmerparktheater tot 2020), Amsterdam Museum, VU

Producent : Nancy Jouwe

Regisseur portretten : Ida Does

Host events : Babs Gons

Camera events : Jeremy Flohr

Camera, animatie en montage portretten : Cam Does

lnsv

Producent | Nancy Jouwe

Nancy Jouwe is cultuurhistoricus en werkt als freelance onderzoeker, publiek spreker, publicist en soms cultureel producent/curator. Ze is geïnteresseerd in intersectionaliteit, postkoloniale en dekoloniale theorievorming, kunst en erfgoed.

Jouwe doceert aan de master beeldende kunst, Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en aan de Amsterdam University College. Als onderzoeker werkt ze momenteel in opdracht van de gemeente Utrecht aan een onderzoek van de slavernijgeschiedenis van Utrecht.

Ze publiceerde artikelen en boeken over postkoloniale culturele en sociale bewegingen en de Nederlandse slavernijgeschiedenis, waaronder Caleidoscopische Visies. De zwarte, migranten, vluchtelingen vrouwenbeweging in Nederland. (2001), Paradijsvogels in de Polder. 50 jaar Papoea’s in Nederland (2012), Gids Slavernijverleden Nederland, Netherlands Slavery Heritage Guide (LM Publishers, 2019) en Amsterdam en de slavernij in Oost en West. Het Amsterdam Onderzoek (Uniekboek/Spectrum, 2020). Ze is voorzitter van BAK, Basis voor Actuele Kunst en was medeoprichter van kunstplatform Framer Framed.

nancy

Host events | Babs Gons

Babs Gons is schrijver, performer en host. Ze staat met haar werk op festivals, literaire programma’s, in musea, debatcentra en bibliotheken, draagt voor op radio en televisie en reist regelmatig met haar werk af naar het buitenland. 

Ze presenteert daarnaast verschillende programma’s, waaronder de video-serie Sporen van de Slavernij. In 2018 won ze de Black Achievement Award voor Kunst en Cultuur en in het voorjaar van 2019 verscheen Hardop, een door haar samengestelde bundel met het werk van 18 Nederlandse spoken word-dichters. Babs schrijft columns voor o.a. Het Parool.

Foto: credits Annaleen Louwes

babs

Regisseur portretten | Ida Does

Ida Does (Paramaribo, Suriname) is documentaire filmmaker en producent. Ze is werkzaam in Nederland, Suriname en op de Caribische eilanden. Ze houdt zich bezig met thema’s uit de (koloniale) geschiedenis, kunst en cultuur, social justice en (Caraïbische) pioniers. Haar werk is internationaal bekroond met meerdere filmfestival prijzen. Haar documentaire Amsterdam, sporen van suiker werd beste documentaire op het Caribbean Tales International Film Festival in Toronto, waar Ida Does ook de prijs voor beste vrouwelijke regisseur van kleur in ontvangst mocht nemen (2017). Haar prijswinnende film Poetry is an island, Derek Walcott is wereldwijd op meer dan 40 festivals en in theaters getoond. Eerder maakte zij onder andere Sporen van smaragd Vrede, herinneringen aan Anton de Kom en de TV serie Dromen van Curacao. In Hear her spreekt ze zwarte vrouwen die werkzaam zijn in de Nederlandse media over hun ervaringen; het vormt een sterk pleidooi voor een inclusief mediabeleid. Momenteel werkt ze aan een documentaire voor de aankomende tentoonstelling over het Nederlands slavernijverleden in het Rijksmuseum en een filmisch portret over Philomena Essed, pionier in het denken over Alledaags Racisme in Nederland.

www.idadoes.nl

ida
VIDEOPORTRET | Het Verleden Heeft een Huis | Ron
VIDEOPORTRET | Het Verleden Heeft een Huis | Liesbeth
VIDEOPORTRET | Het Verleden Heeft een Huis | Janneke
VIDEOPORTRET | Het Verleden Heeft een Huis | Gijs